Χθες, 18 Ιουλίου 1918, συμπληρώθηκε ένας αιώνας από τη γέννηση του Νέλσον Μαντέλα, της εμβληματικότερης μορφής στον αγώνα για την κατάργηση του ρατσιστικού καθεστώτος του Απαρχάιντ στη Νότια Αφρική.
Ο Νέλσον Μαντέλα, ο οποίος πέρασε 27 χρόνια στη φυλακή, έζησε τη δικαίωση καθώς εξελέγη πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής στο 1994, ενώ ένα χρόνο πριν βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης το 1993.
Όπως συνέβη σε πολλές από τις πρώην αποικιακές χώρες στην Αφρική και αλλού, ο αγώνας του Μαντέλα για τη φυλετική ισότητα συνδέθηκε με τον σοσιαλισμό, καθώς ο καπιταλισμός συνολικά είχε ταυτιστεί με την αποικιοκρατία.
Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι η περίπτωση της Γκάνα, της πρώτης αφρικανικής αποικίας που απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1957, όπου ο “πατέρας του αφρικανικού σοσιαλισμού” Kwame Nkrymah καλούσε τους συμπατριώτες του να μην εφησυχάσουν μέχρι να γκρεμίσουν τις δομές της αποικιοκρατίας και να οικοδομήσουν στη θέση τους έναν σοσιαλιστικό επί γης παράδεισο.
Σήμερα, και ύστερα από συχνά πολύ δύσκολες περιπέτειες, πολλές από τις χώρες της Αφρικής εντάσσονται με γρήγορα βήματα στην παγκόσμια οικονομία υιοθετώντας την ελεύθερη αγορά και βελτιώνοντας σημαντικά τις συνθήκες ζωής των πολιτών τους και μαζί μ’ αυτές και τις επιδόσεις τους σε παγκόσμιους δείκτες όπως αυτοί για την Οικονομική Ελευθερία στον Κόσμο και την Ευκολία Επιχειρηματικής Δράσης. Η δημιουργία της Περιοχής Ελεύθερου Εμπορίου της Ηπειρωτικής Αφρικής είναι σ’ αυτή την κατεύθυνση ένα πολύ σημαντικό και ελπιδοφόρο βήμα, όπως και η εκλογή του φιλελεύθερου νυν Δημάρχου του Γιοχάνεσμπουργκ Herman Mashaba.
Παρ’ όλα αυτά, πολλά αφρικανικά κράτη, μεταξύ των οποίων και η Νότια Αφρική, αντιμετωπίζουν σήμερα σημαντικά προβλήματα διαφθοράς και ευρύτερα μη χρηστής διακυβέρνησης, ενώ άλλα έχουν να αντιμετωπίσουν δικτατορίες και ακραία φτώχεια.
Η σπουδαία παρακαταθήκη του Νέλσον Μαντέλα θέτει λοιπόν την Νότια Αφρική και ευρύτερα την αφρικανική ήπειρο ενώπιον μιας νέας πρόκλησης για τον 21ο αιώνα: Η αποαποικιοποίηση και η κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων που κατακτήθηκαν με αίμα, χρειάζεται να συμπληρωθούν από μια ειρηνική αυτή τη φορά επανάσταση – από την εμπέδωση της νομοκρατίας και την απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων των Αφρικανών. Μόνο τότε το όραμα της ελευθερίας θα γίνει πραγματικότητα για την Αφρική.
Σχετικά άρθρα